पवित्रशास्त्र बाइबलभरि, परमेश्वरले आफ्ना मानिसहरूलाई शहर वा राष्ट्रको रूपमा वर्णन गर्नुहुन्छः सँगै बस्ने मानिसहरूको भेला (जस्तै, भजनसंग्रह ४६; ४८; ८७; मत्ती २१ः४३; फिलिप्पी ३ः२०; हिब्रु १२ः२२–२४; प्रकाश २१)। उहाँले स्वर्गलाई परमेश्वरको शहरको रूपमा चित्रण गर्नुहुन्छ (प्रकाश २१ः२) र ख्रीष्टियनहरूलाई स्वर्गीय शहरको “नागरिक“ को रूपमा (फिलिप्पी ३ः२०; हिब्रु ११ः१०)। विदेशीहरू कुनै शहर वा राष्ट्रमा बसोबास गर्न सक्छन्, तर नागरिकहरूले मात्र यसको वास्तविक सदस्यता गठन गर्छन्। तिनीहरूसँग जन्म प्रमाणपत्र छ, कर तिर्छन्, र राहदानी र अन्य इजाजतपत्रहरू प्राप्त गर्छन्।
नागरिक हुनु भनेको समुदायमा आधिकारिक, सार्वजनिक रूपमा मान्यता प्राप्त सदस्यता हुनु हो। यो स्थितिले त्यो समुदाय भित्र विशेष अधिकार र विशेषाधिकारहरू ल्याउँछ। देशको नागरिक हुनु भनेको यसको समाजको आधिकारिक सदस्य, यसको कानूनको विषय र यसको सरकारको लाभार्थी हुनु हो। परमेश्वरको राज्यको नागरिकको रूपमा, ख्रीष्टियनहरूले ख्रीष्टको शासन र सरकारको अधीनमा बस्ने सबै अधिकार र विशेषाधिकारहरूको आनन्द लिन्छन् ।
चर्च दृश्य र अदृश्य दुवै छ। यसको दृश्य पक्षमा, हामी चर्चका सदस्यहरूलाई ख्रीष्टमा विश्वास र उहाँप्रति आज्ञाकारिताको उनीहरूको घोषणा मार्फत पहिचान गर्छौं। यसको अदृश्य चरित्रमा, परमेश्वरले मात्र जान्नुहुन्छ कि उहाँका चुनिएकाहरू को हुन् र को साँच्चै आत्माबाट जन्मेका छन्। दृश्य चर्च अदृश्य चर्चको छविमा बनेको छ र, जस्तै, यसको चरित्र प्रतिबिम्बित गर्दछ। अदृश्य चर्चका व्यक्तिहरू स्वर्गीय राज्यका नागरिक हुन्। के यो अदृश्य समाजका सदस्यहरूले यसको दृश्य र पार्थिव अभिव्यक्तिसँग सम्बन्धित भएर आफ्नो नागरिकता व्यक्त गर्नु उचित होइन र?
प्रेरितहरुले बुझे कि यो नागरिकतामा परमेश्वरको घरानाका सदस्यहरू हुनु (एफिसी २ः१९), ख्रीष्टको शरीरको भाग (कलस्सी १ः१८), र पवित्र आत्माको मन्दिरको सदस्य हुनु समावेश छ (१ कोरिन्थी ३ः१६)। यस राज्यका नागरिकहरू त्रिएक परमेश्वरको कामका परिणामहरु हुन्, जसको नाममा तिनीहरूले बप्तिस्मा लिन्छन् (मत्ती २८ः१९)। पार्थिव नागरिकताको सन्दर्भमा पनि, प्रेरित २२ः२८ मा रोमी कप्तानले पावललाई भने कि उनले आफ्नो नागरिकता “धेरै रकम तिरेर“ किनेका थिए। यदि उनले आफ्नो रोमी नागरिकतालाई यति ठूलो मूल्य दिए भने, हामीले चर्चमा हाम्रो सदस्यतालाई कति बढी महत्व दिनुपर्छ, जुन ख्रीष्टको राज्य हो ? हाम्रो स्वर्गीय नागरिकता यस पृथ्वीमा हामीले कायम राख्ने नागरिकता र सदस्यतासँग मिल्दोजुल्दो छ । कुन राष्ट्रमा आधिकारिक कागजात बिना नागरिकहरू छन ? जसरी अदृश्य चर्चका सदस्यहरू स्वर्गमा अभिलेख गरिएका छन्, त्यसरी नै दृश्य चर्चका सदस्यहरू पनि पृथ्वीमा अभिलेख गरिनुपर्छ । हामी अन्य समाजका सदस्यहरू जस्तै चर्चका सदस्य हुनुपर्छ।
चर्चको सदस्य बन्ने व्यक्ति त्यो हो जसको सुसमाचारको गवाही र बुझाइ सही छ र एल्डरहरू र मण्डलीका सदस्यहरूले स्वीकार गर्छन्। व्यवहारिक रुपमा स्थानिय चर्चमा चर्च सदस्यताको अभ्यास निम्न कुराहरु देखिन्छ ।
१. एक नयाँ सदस्य सहमत हुन्छ र भन्छ कि म अब मेरो जीवन पवित्रशास्त्र बाइबलको अधिकार र भेडाहरूको गोठालो गर्ने ईश्वरीय एल्डरहरू ( पाष्टर, विशप ) मा समर्पित गर्दछु । ( २ तिमो ३ः१६–१७, हिब्रु १३ः१७, १ पत्रुस ५ः२–३ )
२. म ख्रीष्टको शरीर ( चर्च ) मा साँचो र गहिरो जवाफदेही सम्बन्ध राख्न आफूलाई प्रतिबद्ध गर्दछु । ( प्रेरित २ः४२–४७, हिब्रु १०ः२४–२५, रोमी १२ः१० )
३. म पवित्रतामा बढ्न मद्दत पाउनको लागि आफूलाई अन्य सँगी विश्वासीहरूको अगाडि समर्पण गर्दछु, र तिनीहरूलाई पवित्रतामा बढ्न मद्दत गर्नको लागी आफूलाई प्रतिबद्ध गर्दछु । ( एफिसी ४ः१५–१६, गलाती ६ः१–२, हितो २७ः१७ )
४. यदि म कहिल्यै पश्चात्ताप नगरेको पापलाई जारी राख्छु भने म आफूलाई चर्च अनुशासनमा समर्पण गर्दछु, किनकि ख्रीष्टको शरीरमा हाम्रो प्राथमिक आह्वान भनेको परमेश्वरलाई अझ बढी प्रेम गर्न र अन्य सदस्यहरूसँग पवित्रतामा बढ्न कोशिस गर्नु हो । ( मत्ती १८ः१५–१७, १ कोर ५ः४–५, हिब्रु १२ः१०–११ )
५.म आफूलाई बलिदानीक र स्वेच्छाले दिन र सेवा गर्न प्रतिबद्ध गर्दछु, जहाँ त्यसो गर्ने अवसर छ, र परमेश्वरले मलाई दिनुभएको दानहरूद्वारा अरूलाई बढ्न र सेवा गर्न सहायता पुगाउन सक्छु । ( रोमी १२ः४–८, एफिसी ४ः१०–११, २ कोर ९ः७ )
सन्दर्भ सामाग्री
- Reynolds, Gregory “Membership Rolls and the Book of Life,” Ordained Servant 16 (2007).
- पावल फेराराको नोटबाट